uprzykrzyć (się)

uprzykrzyć (się)
uprzykrzyć (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}uprzykrzać (się) {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • uprzykrzać się – uprzykrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić się przykrym, uciążliwym, nudnym dla kogoś, stawać się nie do zniesienia, dawać się we znaki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stara fryzura uprzykrzyła się jej. Każdy nowy ciuch szybko się jej uprzykrzał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uprzykrzyć — dk VIb, uprzykrzyćrzę, uprzykrzyćrzysz, uprzykrz, uprzykrzyćrzył, uprzykrzyćrzony 1. forma dk czas. uprzykrzać (p.) 2. zwykle z zaimkiem sobie «nabrać do czegoś, kogoś niechęci, znudzić się czymś» Uprzykrzyć sobie czekanie na autobus. Uprzykrzyć… …   Słownik języka polskiego

  • uprzykrzać sobie – uprzykrzyć sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} stwierdzić, że ktoś, coś staje się przykre, uciążliwe dla kogoś, wzbudzać w sobie niechęć do kogoś, czegoś, nudzić się kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roku na rok bardziej uprzykrzał sobie wizyty gości. Uprzykrzył sobie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uprzykrzać — ndk I, uprzykrzaćam, uprzykrzaćasz, uprzykrzaćają, uprzykrzaćaj, uprzykrzaćał, uprzykrzaćany uprzykrzyć dk VIb, uprzykrzaćrzę, uprzykrzaćrzysz, uprzykrz, uprzykrzaćrzył, uprzykrzaćrzony 1. «sprawiać, że coś staje się przykre, uciążliwe, nudne itp …   Słownik języka polskiego

  • gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… …   Słownik języka polskiego

  • sprzykrzyć — dk VIb, sprzykrzyćrzę, sprzykrzyćrzysz, sprzykrz, sprzykrzyćrzył daw. dziś tylko w połączeniu z sobie, pot. «zniechęcić się do czegoś, znudzić się czymś» Sprzykrzyć sobie leżenie w szpitalu. sprzykrzyć się «stać się przykrym dla kogoś; znudzić… …   Słownik języka polskiego

  • uprzykrzony — uprzykrzonyrzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. uprzykrzyć (p.) uprzykrzony w użyciu przym. «dający się we znaki, naprzykrzający się, uciążliwy, nieznośny» Uprzykrzone dzieci. Uprzykrzone muchy, komary. Walczyć z uprzykrzonymi chwastami …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”